Vrienden van mij maken zich echt grote zorgen om de toekomst. Geef ze maar eens ongelijk. Maar ik vind het jammer wanneer alle ontwikkelingen in de wereld zo’n invloed hebben op persoonlijke dingen. Ik vraag me af hoe we eraan kunnen ontkomen zonder ons in escapisme te verliezen. Ik wil het best over de actualiteit hebben, naar niet als de somberheid ons samenzijn verpest. Hoe doen jullie dat?